Voordat ik vertrok naar Azië, moest ik mijn huis verlaten en zat ik dus midden in een verhuizing. Ook moest ik nog werken tot het laatste moment. Dit resulteerde dat ik mijn backpack de nacht voor vertrek nog stond in te pakken. Uiteraard had ik er van te voren wel goed over nagedacht wat ik ging meenemen, maar tijdens mijn reis kwam ik er achter dat ik een aantal spullen echt mistte. Spullen waarbij ik zeker wist dat ik die bij mijn volgende reis wel mee ging nemen. Hieronder mijn lijstje waarbij ik 2010 dacht: My god, Had ik dit maar bij me! Misschien wat naïef om sommige van deze spullen achter te laten, maar het internet en social media was in die tijd nog niet zo goed ontwikkeld als een paar jaar later nu. En als beginnend backpacker…vergeet je nu eenmaal wel eens dingen
Een dunne lakenzak
Wij zijn op plekken geweest waar je nog niet dood gevonden wil worden. Nu zou ik geen moment twijfelen en meteen vertrekken, maar er zijn toen situaties geweest waarbij dit niet kon. Om een voorbeeld te noemen: We sliepen op Perhentian Island bij Maleisië en we kozen (totaal niet over nagedacht) een nationale feestdag uit. Dit betekende dat het ontzettend druk was op het eiland en de enige plek waar we nog konden slapen was een 4 sterren hotel voor een niet backpackers bedrag of een krot. Hoewel van de buitenkant zag het er nog best leuk uit, maar van binnen was het verschrikkelijk. We konden nergens anders terecht en van het eiland af ging ook niet zomaar. Daarnaast hadden we ook een aardige rit afgelegd met bus en boot. Hier was zo’n moment dat ik van ellende niet het bed in wilde maar geen andere keuze had. “Waar was mijn eigen lakenzak!!”
Nog zo’n moment. We vlogen van Ho Chi Minh City naar Kuala Lumpur. We kwamen 1 uur in de nacht aan. Geen hotel geregeld, niks. Super slim natuurlijk, haha dus snel zoeken naar een hotel. We waren moe en wilden slapen dus gingen we bij de eerste de beste Chinees uitziende hostel naar binnen. Zwaar afgezet besloten we toch maar hier te slapen. In een kamer waar geen ventilatie was en je moest delen met 10 anderen dacht ik: “Waar is mijn eigen lakenzak!!”
Dus ga je backpacken en doe je dit heel low-budget, zorg ervoor dat je iets bij je hebt wat van jezelf is, je zelf voor 2 euro bij de wasserette kan brengen en je jezelf altijd “prettig” kan voelen in een bed waar al 10.000 mensen je voor zijn gegaan..
Muziek en goede oordopjes
Bus in, bus uit. Trein in, trein uit. Boot op, boot af. Ja, het leven van een backpacker is zwaar. Wat wil je dan niet liever dan wegdromen bij een muziekje. We hadden geen iPod, we hadden geen telefoon meegenomen, en op de Aziatische prepaid stonden een paar schreeuwde Indonesiërs waarmee we het moesten doen. Ik bedenk me nu ook: “Hoe kan ik dit ooit vol gehouden hebben?”. Juist tijdens het reizen met het openbaar vervoer is het heerlijk om muziek te kunnen luisteren. Mijn tip: “Neem allebei een IPod of een telefoon waar je veel nummers op kunt zetten mee”. In het geval van je telefoon blijf wel bewust van zakkenrollers, ook je naaste backpackers. Ook lekker zittende oordopjes zijn niet geheel onbelangrijk. Als je 8 uur in een bus zit en je wilt 4 uur muziek luisteren, is het prettig als je oren enigszins heel blijven.
Nek kussen
Inhakend op de muziek is er nog zo’n item wat tijdens de openbaar vervoer ritjes niet mag ontbreken. Nou kan ik me nog redelijk in verschillende houdingen wringen, maar ik weet nooit zo goed waar ik mijn hoofd moet laten. Ik kan nu niet meer zonder. In het vliegtuig gaat hij mee, in de bus en soms zelfs in de auto. Die eindeloze ritten kunnen niet zonder nek kussen!
Lonely planet
Hoe kan ik dit niet mee genomen hebben. Was dit nog niet in, in 2010? Als backpacker moet je een lonely planet mee hebben. Al is het alleen maar om er hostels uit te halen in nood. Zoals dat moment in Kuala Lumpur bij aankomst. Via de lonely planet hadden we gewoon wat kunnen regelen of kunnen bellen. Daarnaast staan er genoeg andere leuke tips in om het uiterste uit je trip te halen. Oh, en nog een handig iets. De kleine kaarten. Ons navigatie systeem werkte in Zuid-Afrika niet en we waren onze (uit nood) uitgeprinte Google maps kaart vergeten vanuit Nederland. We hebben toen op de kleine kaartjes van de lonely planet aardig de weg kunnen vinden.
Zaklamp
Ja, we zijn wel eens op plekken gekomen waar het donker was, of er totaal geen licht was in de kamer. Op zo’n moment is een zaklamp toch wel prettig. Ook als je met meerdere mensen op een kamer slaapt is het prettig als je een klein lichtje bij je hebt (dit kan ook een hoofdlampje zijn) in plaats van dat iedereen die wat nodig heeft elke keer het grote licht aan doet.
WC doekjes
Ok, ga niet naar Azië zonder WC doekjes. Je weet nooit waar je beland en je weet nooit waar je je behoefte gaat doen. Ik kreeg buikgriep in Thailand en dit betekende dat ik regelmatig naar de WC moest. Dit gebeurde op de meest rare plekken. En ik kan je vertellen dat in Azië niet de meest schone toiletten zijn. Je weet ook nooit of er toiletpapier is, dus een pak vochtige doekjes gaat nu altijd mee! Uiteraard samen gepaard met anti diarree pillen en desinfectie voor je handen, maar een uitgebreidere lijst van zal in een andere blog komen.
Ongetwijfeld dat we nog meer spullen waren vergeten, maar aan deze moest ik laatst sterk denken. En dit zijn spullen die nu in elk geval mee gaan naar elke reis!
Ben jij wel eens wat vergeten waarbij je dacht…HELP?!