Een nieuw jaar, nieuwe kansen. In 2015 besloten we al vroeg in het jaar dat we naar Zuid-Afrika gingen. Dit jaar hadden we meerdere opties dus probeerden we wat helderheid te krijgen tijdens de vakantiebeurs. Bij aankomst kreeg je inderdaad al het idee alsof je op Schiphol liep. De zon scheen buiten, genoeg “toeristen”, maar vooral het “mind your step” deed het hem. De ruimte was enorm en de aantal verschillende stands hiermee dan ook. We besloten om meteen bij de hoek te beginnen waar we graag naar toe willen: Midden en Zuid- Amerika. We verkregen informatie over Costa-Rica, Ecuador en Peru. Ook werden we verleid met plaatjes en foto’s van Belize en Panama. Het oog wil ook wat, dus gaan we dan toch daarheen?
Maar al snel werd ik gelokt naar mijn lievelingscontinent: Azië. Misschien moeten we daar dan toch maar heen dit jaar? Ik mis de Aziatische cultuur en met al deze stands en geuren werd ik al weer snel geprikkeld. We stopten en hiervan gingen ook een hoop foldertjes in de tas.
Onderweg kregen we veel formulieren aangeboden die je kon invullen en daarmee een gratis reis kon winnen. Wij zouden geen echte Nederlanders zijn als we niet alle formulieren ingevuld hebben. Van een reis naar Nieuw-Zeeland tot aan Curaçao tot een busreis met 70 plussers. Dat laatste was misschien iets te enthousiast.
We gingen op de muziek af door naar de Caribbean. Misschien dan toch een reisje die kant op? Swingende mensen, tropische plaatjes en voor mij een hoop herinneringen. We hebben wel een Selfie gemaakt waar een reis mee kunnen winnen… wie weet zijn we binnenkort aan het “chillen op de Antillen”!
Ook al hadden we duidelijk besloten dat we de komende jaren niet gaan kamperen, was de “camping by night” toch wel aantrekkelijk. Het sfeertje van tafeltennissen tot aan een kampvuurtje en BBQ-en voor de tent sprak ons toch wel aan. Maar na de camping ervaring kwamen we snel terecht in hal Afrika. Hiermee dachten we weer terug aan onze laatste vakantie en waren we de camping snel vergeten. De heren en dames uit Rwanda voerden een spectaculaire dans op en samen met het Afrikaanse gevoel en de geur van een “Bunny Chow” (Afrikaanse lekkernij) die je tegemoet kwam, kwamen er ook weer twijfels om Afrika verder te verkennen. Snel werden we uit onze Afrikaanse sferen gebeld. De culinaire route stond op ons te wachten. Samen met mijn ouders namen we een route door alle hallen, waarbij je in elke hal wel een lekker hapje kon proeven. Van spekkoek uit Indonesië tot aan het tropische “Keshi Yena” uit Curaçao tot aan Duitse wijntjes.
Met gevulde buiken namen we nog een kijkje in de Europa hallen. Mijn ouders zijn Italië fan en dus werden daar Italiaanse koekjes en worsten geproefd. We gingen door het “ski gebied” waar de pullen bier en bockworsten om je oren vlogen terug naar de Latijns Amerika hal. De laatste informatie en boekjes gingen mee in de tas.
Zonder geboekte reizen, maar hopelijk wel met de hoofdprijs gingen we aan het einde van de middag weer richting huis.
Nieuwe inzichten? Genoeg! Ik zou overal wel heen willen, soms denk ik dat ik tijd te kort heb. Wat het gaat worden??
